In het kader van het project “Inhaalslag Verspreidingsgegevens Ongewervelden” in opdracht van het ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Voedselkwaliteit (LNV) doet Stichting-EIS sinds een aantal jaar onderzoek naar de verspreiding van de beschermde Gestreepte waterroofkever Graphoderus bilineatus. Om dit onderzoek efficiënt en doelgericht te kunnen uitvoeren is een model ontwikkeld dat de kans op voorkomen van de soort in een bepaald kilometerhok voorspelt op basis van indicatieve planten, gegevens over het electrisch geleidingsvermogen (EGV) en de aanwezigheid van laagveen. Het doel van deze inhaalslag was om de betrouwbaarheid te toetsen van de kansberekeningen zonder vegetatiegegevens volgens het tweede, aangepaste verspreidingsmodel uit 2007. De gestreepte waterroofkever werd tijdens het onderzoek in acht kilometerhokken gevangen. Er werd geen correlatie gevonden tussen de voorspelde trefkans (op basis van uitsluitend EGV) en de waargenomen trefkans, waaruit geconcludeerd kan worden dat de gebruikte parameters (flora, EGV en laagveen) alleen in combinatie een voorspellende waarde hebben
