Soort

Gestreepte waterroofkever

Graphoderus bilineatus

Met een lengte van circa 15 mm behoort de gestreepte waterroofkever tot de grotere soorten waterroofkevers. Kenmerkend zijn de eivormige omtrek en de brede gele dwarsband op het halsschild, die aan voor- en achterzijde begrensd wordt door een smalle zwarte band. Bij de andere Nederlandse soorten van het genus Graphoderus, G. cinereus en G. zonatus, is de gele band op het halsschild veel smaller. Bovendien zijn beide soorten minder eivormig. Karakteristiek voor G. bilineatus is verder de insnoering van de epipleuren (= dekschildomslagen) ter hoogte van het eerste sterniet. Bij de andere soorten worden de epipleuren naar achteren geleidelijk smaller. Tenslotte is de onderzijde van G. bilineatus bleekgeel, terwijl deze bij beide andere soorten meer oranje getint is. De volwassen kever is met alle gangbare determinatiesleutels (Schaeflein 1971, van Nieukerken 1992, Nilsson & Holmen 1995) eenvoudig te determineren. De larven in het derde stadium kunnen metrisch van elkaar onderscheiden worden (Cuppen & Koese 2005).

Orde: Kevers (Coleoptera)
Familie: Waterroofkevers (Dytiscidae)
Exoot: Nee
Voorkomen: G. bilineatus is bekend van een groot deel van Midden- en Oost-Europa (Foster 1996). Vooral in West-Europa lijkt de soort overal sterk achteruit gegaan te zijn (Foster 1996, Hendrich & Balke 2000, Huijbrechts 2003). Grote populaties worden nog gevonden in Zuidelijk Scandinavië, Wit-Rusland en de Oekraïne (Hendrich & Balke 2000). Ook in Nederland is de soort sterk achteruit gegaan. Op de zandgronden, waar de soort vroeger wijd verspreid voorkwam, resteert nog één vindplaats. Alleen in de grote laagveengebieden heeft de soort zich kunnen handhaven.
Habitat: De belangrijkste biotopen in Nederland zijn sloten en kanalen met een breedte tussen 1,5 en 20 meter, een diepte tussen de 50 en 150 centimeter met helder water, en meestal een vrij spaarzame vegetatie van drijvende en submerse waterplanten waarbij een krooslaag afwezig dient te zijn.
Bescherming en beleid: Wet Natuurbescherming, Habitatrichtlijn, Bern conventie, Netwerk Ecologische Monitoring en IUCN Rode Lijst
Bram Koese
Bram Koese

Netwerk Ecologische Monitoring

De gestreepte waterroofkever (Graphoderus bilineatus De Geer 1774) is een zeldzame waterroofkever, beschermd onder bijlage II en IV van de Europese habitatrichtlijn. De gestreepte waterroofkever is opgenomen in het Netwerk Ecologische Monitoring (NEM). Conform deze richtlijn wordt van de lidstaten verwacht dat de verspreiding en de trend in aantallen en verspreiding gemonitord en gerapporteerd wordt. Intensief verspreidingsonderzoek naar de soort in Nederland vindt plaats sinds 2004. In 2011 is het meetprogramma aangepast met de bedoeling om op termijn trends de kunnen waarnemen. Hiertoe zijn 360 vaste meetpunten aangewezen die om de drie tot zes jaar worden geïnventariseerd volgens vast protocol. Een link naar de handleiding is hier te vinden.

Delen via:

Ook interessant